لباس قوم كرد : لباس كرمانجي كه دختران و زنان عشاير استان مي پوشند ، داراي رنگهاي شاد با حاشيه متنوع و رنگارنگ است . لباس بانوان كرد خراسان شمالي از 8 تكه تشكيل شده است كه عبارتند از :
1 - گار : گوشواره بلندي است در دو طرف عرقچين ، روي سر قرار گرفته و روي آنها ياشار و سربند استفاده مي شود .
2 - كومخ ( كفش) : شكل ظاهري شبيه نعلين نوك برگشته و داراي گلدوزي هاي با نخ ابريشمي..
3 - ياشار : روسري بزرگ و بلند از جنس حرير .
4 - سربند : جهت محكم نگه داشتن روسري استفاده مي شود.
5 - گراس : پيراهن چين دار
6 - شليته : دامن چين دار
7 - جليقه : از جنس مخمل كه روي آن را سكه دوزي مي كنند .
8 - جوراب سفيد و بلند
قالی کردی :

با مهاجرت عشاير كرد در عصر صفوي به سرزمين پهناور خراسان و سكني گزيدن ايشان در اين منطقه بسياري از آداب وسنن ايشان به اين منطقه منتقل گرديد. رايج ترين هنر عشاير كرد بافت نوعي گليم به نام سفره كردي است كه بازگو كننده داستان زندگي بافنده است. اين هنر مختص به خراسان بزرگ بوده و از بافته هاي منحصر به فرد زنان كرد عشاير اين خطه مي باشد كه در شهرستانها ي بجنورد ، مانه و سملقان ، شيروان ، فاروج و اسفراين رواج دارد. سفره كردي يك نوع گليم با بافت پيچ است و در ابعاد 150*100 ،120*100 و 200*100 سانتيمتر مربع به همراه نقشهاي بسيار زيبا و با مضامين و مفاهيم عميق كه ريشه در باورهاي اين منطقه دارد ، از جنس پشم بافته مي شود و به همين دليل مانع از نفوذ رطوبت مي شود و به همين دليل عشاير براي نگهداري نان از آن استفاده مي كنند . نقوش بكار رفته در اين دستبافته ها نيز داراي تنوع بسياري بوده كه عمدتا طرح مشترك همه سفره كردي ها عبارتند از يك حاشيه و يك متن ساده كه داراي نقوش انتزاعي گياهي ، حيواني و نقوش هندسي و بر اساس سه شكل مربع،مثلث و دايره مي باشد و در دو طرف زمينه سفره به تعداد زياد و مساوي انگشت دانه ، كه نشانگر دستهايي است كه براي كسب روزي به سوي خداوند بالا مي رود . آنچه از نمادها در سفره كردي مشاهده مي شود همه شكر به درگاه خدا و احترام به طبيعت و نعمات الهي است كه اين مقوله به زيبايي و سادگي درون مايه مذهبي را به ما نمايان مي كند.